Μasochistic Plans

.
Αν και πέρασε μια βδομάδα, σκεφτόμουν τη κουβεντούλα που είχαμε με ένα "γνωστό" φίλο…

Το συμπέρασμα ήταν ότι τελικά πρέπει να είμαστε αρκετά
ως πολύ μαζοχιστές… δε εξηγείτε διαφορετικά…
και κατά περίεργη σύμπτωση το παθαίνουμε όταν βρισκόμαστε μαζί… σχεδιάζουμε φεστιβάλ, εκδηλώσεις, εκθέσεις, μουσικές υπερπαραγωγές… και όλα αυτά στο μυαλό μας, σε μια νύχτα με μπύρες και amaretto και έπειτα χτυπάμε το κεφάλι μας
και όχι μόνο και τρέχουμε να προλάβουμε, προθεσμίες, τυπογραφεία, δημοτικούς άρχοντες, χορηγούς και χώρους…

Κάπως έτσι κύλησε το βράδυ και αν μας άκουσε κανείς εκεί στο Figaro θα μας πέρασε τουλάχιστον για τους γραφικούς των πολιτιστικών του χωριού μας και ο νοών νοητό...

Αλλά και πάλι δε μπορείς να κάνεις και τίποτα άλλο, σε μια πόλη που η μόνη προσπάθεια βελτίωσης της καθημερινότητας και της ανάπτυξης του πολιτισμού μας είναι η δημιουργία κάτι τεράστιων μπετο-πεζοδρομίων μέσα στο κατακαλόκαιρο,
για να μπορούν άνετα οι μισοί πολίτες να περπατούν πάνω τους και να κόβουν βόλτες πάνω-κάτω λες και ξέρουν που θέλουν να πάνε και οι άλλοι μισοί να ανεβάζουν πάνω τα αυτοκίνητά τους για να λιάζονται σαν τις σταφίδες…

Και ήρθε και το καλοκαίρι και οργασμός εκδηλώσεων και συναυλιών στην Αθήνα
και εδώ εμείς οι κακόμοιροι έχουμε τα πεζοδρόμια…
χμμ.. για μια στιγμή…

Μήπως να φτιάχναμε καμιά έκθεση εδώ πάνω στο πεζοδρόμιο;
μεγάλα είναι, καινούρια είναι, μια χαρά…

Στέλιο!!!

Έλα από εδώ, έχω μια ιδέα!

.